میتسوبیشی لنسر اوولوشن که معمولا به نام لنسر اوو یا ایوو توی ایران شناخته میشه؛ یک ماشین قدرتمند ژاپنی هست. سالهاست خیلی از عشق ماشین ها اون رو میپرستن! حاصل سالها تلاش میتسوبیشی برای ساختن ایوو، اون رو به ماشینی تبدیل کرده که میتونی همه زندگیت رو به پاش بریزی! توی این مقاله راجعبه نسلهای مختلف ایوو صحبت میکنیم.
نسل اول (ایوو 1 تا 3)
ایوو 1
نسل اول لنسر اوولوشن از سال 1992 تا سال 1994 تولید شد. حقیقت این بود که رالی ژاپن سالها توسط سوبارو WRX رنده میشد. میتسوبیشی برای وارد شدن به رقابت، کار سختی در پیش داشت ولی خیلی خوب از پسش بر اومد.
اولین نسل لنسرEVO، ماشینی بود که برای استفاده روزانه مناسب بود و در عین حال، میتونست یک ماشین مسابقه هم باشه. این قابلیت توی اون سالها، خیلی بازی رو برای WRX سخت کرد.
این ماشین در سال 1995 به رانندگی Kenneth Eriksson قهرمان رالی آسیا شد. در همون سال، ایوو1 تونست مقام اول مسابقات WRC رو هم بدست بیاره.
اگر دنبال این هستین که بدونین موتورهای هر نسل چه تغییراتی نسبت به نسل قبلی داشته؛ میتونین مقاله زیر رو بخونین!
ایوو2
در سال 1994میتسوبیشی نسل دوم اوو رو معرفی کرد. این دفعه ایوو، ترمزهای بزرگتر، تعلیق سفتتر و یک توربوشارژر جدید داشت. قدرت موتور در این نسل به 256 اسب بخار و 310 نیوتون متر افزایش یافت.
اوو 2 در مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 1995 و 1996 اول شد. قهرمانی مسابقات رالی فنلاند در سال های 1995 و 1996 هم از دستآوردهای این نسل بودن.
ایوو3
سال 1995بود که نسل سوم میتسوبیشی اوو 3 معرفی شد. این ماشین هنوز هم در حال بهتر شدن بود. ارتقاهای این نسل، شامل یک اینترکولر بزرگتر، یک سیستم اگزوز و یک توربوشارژر جدید بود. خیلی از ایووهایی که داخل ایران میبینین، با کیت بدنه ایوو 3 جمع میشه.
اوو 3 در مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 1997 و 1998 و همچنین مسابقات رالی فنلاند در سال های 1997 و 1998 قهرمانی به دست آورد.
نسل دوم لنسر ایوولوشن (ایوو 4 تا 6)
ایوو4
در سال 1996 میتسوبیشی نسل چهارم اوو رو معرفی کرد. سبک طراحی در این نسل عوض شده بود. سیستم تعلیق جدید، ترمزهای بزرگتر و یک توربوی بزرگتر. در همین نسل بود که خودروسازهای ژاپنی روی عدد 276 اسب توافق کردن. این داستان باعث میشد تا رقابت بین ماشینهای ژاپنی حفظ بشه و بازار رقابتی بمونه.
پس خروجی موتور به 276 اسب بخار رسید. اوو 4 در مسابقات رالی سوئد 1997 و 1998 و همچنین مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 1998 و 1998 به قهرمانی رسید.
ایوو 5
در سال 1998 اوو 5 معرفی شد. اواخر دهه 90، خیلی از ماشینها به سیستمهای کنترلالکترونیکی مجهز شدهبودن. پس ایوو هم به بازی رسید! یک سیستم کنترل فعال یاو (چیزی شبیه ESP)، ترمزهای بزرگتر، و یک توربوشارژر جدید، تغییراتی بود که ایوو نسبت به نسل قبلی داشت. اوو 5 در مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 1999 و 2001 و همچنین مسابقات رالی سوئد در سال های 1999 و 2000 قهرمانی بهدست آورد.
ایوو 6
یک سال بعد ایوو جدید معرفی شد! تعلیق جدید، ترمزهای بزرگتر، و توربوشارژر جدید تغییرات این نسل بودن. اوو شش در مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 1999 و 2000 و همچنین مسابقات رالی فنلاند 2000 و 2001 قهرمانی بهدستآورد.
نسل سوم لنسر ایوو (ایوو 7 تا 9)
ایوو 7
در سال 2001 میتسوبیشی نسل هفتم اوو رو معرفی کرد. سبک بدنه جدید این نسل هنوز هم برای ماشین بازها جذابیت داره. اکثر ما با دیدن این نسل یاد نیدفوراسپید میوفتیم.
این نسل هم تغییراتی در ساختار تعلیق و موتور دریافت کرد؛ اما قهرمانی در مسابقات به دست نیاورد. با این حال باعث نشد تا محبوبیت این ماشین کم بشه. هنوز هم ایوو 7 یکی از زیباترین اتاقهای لنسر ایوو هست.
ایوو 8
نسل هشتم لنسر اوولوشن در سال 2003 به بازار اومد. یک فیس لیفت جزئی، تعلیق بهبود یافته و ترمزهای جدید از تغییرات این نسل بودن. شاید تغییرات این نسل زیاد به چشم نیاد اما در بحث قدرت موتور، این اولین نسل اوو هست که بالای 400 نیوتونمتر گشتاور تولید میکنه. اسب بخار چقدر؟ هنوز همون 276 تا!
ایوو 8 در مسابقات رالی سوئد در سال های 2003 و 2004 و همچنین مسابقات رالی بریتانیا در سال های 2004 و 2005 قهرمانی به دست آورد.
ایوو 9
در سال 2005 میتسوبیشی نسل نهم اوو را معرفی کرد. این خودرو ارتقاء های بیشتری دریافت کرد. مثل همیشه، ترمزهای بزرگتر، و یک توربوشارژر جدید به این ماشین اضافه شد. اما قدرت موتور برای اولین بار بالا رفت! خروجی موتور به 286 اسب بخار و 415 نیوتون متر رسید.
اوو 9 در مسابقات رالی آسیا و اقیانوسیه 2005 و 2006 و همچنین مسابقات رالی استرالیا در سال های 2006 و 2007 قهرمانی بهدستآورد.
نسل چهارم (ایووX)
در سال 2007 آخرین نسل ایوو معرفی شد. ماشینی که بر خلاف نسلهای قبلی، تولیدش تا سال 2014 ادامه داشت.
سبک طراحی این ماشین اونقدر گیرا و بینظیر بود که سالها روی خط تولید بدون هیچ مشکلی تولید میشد. ایوو X تعلیق و ترمز بهبود یافته داشت و توربوی دو پروانه ای داشت (twin-scroll turbocharger).
با کمک تغییرات ایجاد شده، این نسل تا 291 اسب بخار قدرت میداد. ایوو X هنوز هم در مسابقات زیادی شرکت میکنه. و هنوز هم به عنوان یک ماشین بینظیر برای انواع مسابقات اتوموبیلرانی شناخته میشه.
جمع بندی لنسر اوولوشن
پس از گذشت ده نسل از لنسر اوولوشن ، هنوز لنسر ماشینی هست که میتونین با اون خرید برین، بچههاتون رو مدرسه ببرین؛ در آخر هفته هم مسابقه بدین! چهارچرخ متحرک بودن در کنار بازار لوام افتر مارکت قدرتمند، این ماشین رو تبدیل به یکی از بهترین انتخابها برای ماشین بازها میکنه.
در حالی که تولید این ماشین متوقف شده و خیلی از ما شاید این ماشین رو در ایران ندیده باشیم؛ اما از ته قلبمون دوستش داریم.
شما هم از ایوو برامون بنویسین!
منبع عکس ها: ویکیپدیا
نظری داری؟ حتما بنویس!
داداش دمت گرم ولی فقط رو ترمز و توربوشارژر و اسب بخارشون زووم کردی.
نسل 1و2و3 موتورشون با بقیه نسل ها فرق داره(ولی بلوکه و کد موتور همونه 4g63) از نسل 4تا8 تقریبا موتور بدون تغیر باقی موند تا اینکه انجین نسل 9 با لیفت هیدرولیکی سوپاپ ها اومد. نسل x هم که کلا موتور عوض شد وبه سری B تبدیل شد.
اصلی ترین تفاوت بین نسل ها از لحاظ فنی مربوط به همون سیستم awdشون میشه که نسلx با اضافه کردن تنظیم الکترونیکی دیفرانسیل ها و تقسیم گشتاور کاملترینشون هست.
بزرگترین مزیت لنسر ها برای تیونینگ چهار چرخ محرک بودنشون و پتانسیل بالای موتورشونه (که البته هر لنسری evo نیست و 99 درصد لنسر های ایران فقط دفر جلو ساده هستند و موتورشون هم 4g63 نیست). بلوک سیلندر فابریک این موتور تا 1400 اسب رو ازش گرفتن و نمونه افترمارکتش بالای 2000 اسب.
سوالی هم بود با کمال میل در خدمتم❤
ای بنازمت دادا،حال کردم،ایشالله ۳ تا از بهترین ماشینهایی که دوست داری را روزی بخری،برا منم دعا کن
سلام اگه یه مدل سری۷ و ۸ داخل ایران باشه قیمتش چنده
هرچی مالک دوست داشته باشه …